bigsmallscreen

Ασπρόμαυρο διαμάντι που αντλεί απ΄τη μυθολογία της Εσθονίας, είναι η ταινία του  Rainer Sarnet με τίτλο NOVEMBER (2017) βασισμένη στο μυθιστόρημα του Andrus Kivirahk, Rehepapp ehk November (The Old Barny aka November) . Σ' ένα χωριό της Εσθονίας, κατά τον 19ο αιώνα, οι κάτοικοί του αγριεμένοι απ΄την πείνα και απελπισμένοι απ΄τη φτώχεια, φτιάχνουν όντα από διάφορα παλιά εργαλεία που βρίσκονται στα σπίτια τους, και πουλώντας την ψυχή τους στο Διάολο, αυτά τα ανδρείκελα ζωντανεύουν υπακούοντας στις διαταγές του αφέντη τους, του πουλημένου στον Διάβολο αφέντη τους.  Ασχέτως εθνογραφικού ενδιαφέροντος, αυτή η ταινία είναι τίποτα λιγότερο από χάρμα οφθαλμών' με εκπληκτική φωτογραφία δια χειρός Mart Taniel αφηγείται με θαυμαστό τρόπο ανίερες συμφωνίες που συνάπτουν οι χωρικοί (κατακλέβοντας παράλληλα τον Βαρώνο που διαμένει στην περιοχή) και τα παθήματα της αγάπης όπως ενσαρκώνονται στους δύο νέους Λίινα και Χανς (οι πολύ καλοί Rea Lest  και Jorgen Liik αντιστοίχως). Η ωραία

Ένα αριστούργημα για το έργο Τέχνης, και τη σχέση του καλλιτέχνη μ'αυτό, αλλά και με όσους έρχονται σ'επαφή μαζί του,καθώς και για την δυναμική των ερωτικών σχέσεων με αφορμή τη δημιουργία ενός έργου Τέχνης, είναι η ταινία LA BELLE NOISEUSE (1991) σκηνοθεσίας Jacques Rivette, βραβευμένη με το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών το 1991. Ένας διάσημος αλλά παραιτημένος (και μάλλον αηδιασμένος πλέον) ζωγράφος (o συγκλονιστικός Michel Piccoli), δέχεται την επίσκεψη ενός νεαρού ομότεχνού του, του Νικολά (ο David Bursztein) ο οποίος συνοδεύεται απ΄την ωραία και χυμώδη ερωμένη του, την Μαριάν (η εκθαμβωτική στα 28 της χρόνια τότε, Emmanuelle Beart). Η επίσκεψη δεν είναι κίνηση αβροφροσύνης αμιγώς, ο νεαρός καλλιτέχνης θέλει να γνωρίσει τον πιό έμπειρο και διάσημο ομότεχνό του, με την ελπίδα ότι αυτή η γνωριμία θα είναι επωφελής για την τέχνη του. Το υπέροχο σατώ κάπου στη νότια Γαλλία-ησυχαστήριο του μεγάλου ζωγράφου Εντουάρ Φρενοφέρ, είναι ο χώρος ό

Μιά πολύ ενδιαφέρουσα αλληγορία για την είσοδο στον έγγαμο βίο και τον  ισχυρότατο δεσμό ανάμεσα σε μητέρα και παιδιά, αποτελεί η ταινία των Severin Fiala και Veronica Franz με τον κλειστοφοβικό (και όχι τόσο ειδυλλιακό) τίτλο THE LODGE . Το ότι θυμίζει,αρχικά τουλάχιστον, τη θρυλική Ρεβέκκα του Χίτσκοκ ─ σ’ ό,τι αφορά την υπονόμευση της συζυγικής ευτυχίας απ΄το παρελθόν του άντρα ─ την κάνει ακόμη πιό ενδιαφέρουσα. Η Alicia Silverstone σε μικρό ρόλο (αυτόν της πρώην συζύγου του συγγραφέα-ερευνητή Ρίτσαρντ- τον υποδύεται ο Richard Armitage ) δίνει μία σπαρακτική ερμηνεία, η οποία κορυφώνεται με το πράγματι σοκαριστικό στην αμεσότητά του πλάνο το οποίο μας προσφέρεται ήδη απ΄τα πρώτα 20 λεπτά της ταινίας. Να μία ωραιότατη ευκαιρία για τις δύο σκηνοθέτιδες η οποία όμως δυστυχώς έμεινε ανεκμετάλλευτη θεωρώ, να φτιάξουν μία άκρως τρομακτική παραλλαγή της εξαιρετικής ταινίας του Χίτσκοκ, βάζοντας την…απούσα πλέον απ΄τη ζωή του Ρίτσαρντ και των δύο παιδιών τους, Λώρα να

Η ταινία της Kitty Green με τον τίτλο THE ASSISTANT δεν αποτελεί μόνο μία καθηλωτική ματιά στον σκληρό,ανταγωνιστικό, αγρίως απαιτητικό και εν τέλει ανθρωποφαγικό χώρο της εργασίας, αλλά και μία συγκλονιστική περίπτωση αποσιώπησης κρούσματος σεξουαλικής παρενόχλησης ιδίως όταν αυτή διαπράττεται από κάποιον ισχυρό άνδρα, όπως εδώ (εικάζουμε) πως είναι ο πρόεδρος της εταιρείας παραγωγής ταινιών στην οποία δουλεύει η γλυκύτατη Τζέην. “ First one in , last one out ” διαπιστώνει με χαμόγελο ο κύριος Γουίλκοκ (ο πάντα επαρκέστατος και ενίοτε εξαιρετικός Matthew Macfadyen ) για την νεαρότατη και τόσο γλυκειά Τζέην η οποία είναι το δεξί χέρι του «αφεντικού», ή μήπως το αριστερό αν κρίνουμε απ΄τις κατσάδες που τρώει; Η Julia Garner υποδυόμενη την σκληρά εργαζόμενη νεαρή βοηθό, παραδίδει μία έξοχη ερμηνεία, πειστικότατη και εντελώς μέσα στο ρόλο της. Η κατάξανθη Τζέην, σαν ένα χερουβείμ που κατά λάθος έπεσε μέσα σ’αυτό το ασφυκτικό και αγχωτικό περιβάλλον, κυριαρχεί στα πλά