Με του Χάρου την ανάσα
Έχει τελικά τόση σημασία (εννοώ πρωταρχική), αν η ταινία του Sam Mendes με τίτλο 1917 είναι ένα γιγαντιαίο μονόπλανο διάρκειας 2 ωρών, ή μερικά μακρά πλάνα (διάρκειας 9 λεπτών έκαστο) αριστοτεχνικά μονταρισμένα ; νομίζω πως όχι. Βεβαίως το ότι η επιθυμία του σκηνοθέτη ν'αφηγηθεί την ιστορία των δύο υποδεκανέων με την σημαντικότατη αποστολή "σε πραγματικό χρόνο" βοηθήθηκε τα μάλα απ΄τον τρόπο κινηματογράφισης, είναι αδιαμφισβήτητο. Η ταινία του Mendes (πλέον με 3 βραβεία oscar στις αποσκευές της) είναι πάνω απ' όλα μία κινηματογραφική εμπειρία , ένα συγκλονιστικό (αντι)πολεμικό επίτευγμα, και η δουλειά που έχει γίνει με τη "συρραφή" των πλάνων ήταν άξια βράβευσης, κατορθώνει να συνεπάρει τον θεατή και να τον βάλει μέσα στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, μαζί με τους δύο νεαρούς στρατιώτες Τομ Μπλέηκ (ο Dean Charles Chapman) και Γουίλ Σκόφιλντ (ο εξαιρετικός George Mackay) που προσπαθούν να νικήσουν τον χρόνο, το φόβο τους για όσα θ'αντιμ