bigsmallscreen

  220. Όχι δεν είναι η ηλικία μου, ούτε το πόσες μέρες έμεινα ταμπουρωμένη στην οικία μου. Είναι το σκορ μου σε θεάματα (ταινίες, σειρές) που απόλαυσα φέτος. Διότι μπορεί να είναι, προσωπικώς τουλάχιστον- αλλά έχω βάσιμες υποψίες ότι ισχύει και για πολλούς άλλους- μακράν η χειρότερη απ΄τις χειρότερες χρονιές της ζωής μου, αλλά όπως είχε δηλώσει και ένας πασίγνωστος ημεδαπός εκδότης εφημερίδων, όταν ρωτήθηκε πως τα καταφέρνει και διατηρείται έτσι, "δεν παραμελώ ποτέ τα χόμπι μου"... Ιδού λοιπόν η ετυμηγορία μου για φέτος,σημειώστε οτι 220 ήταν η φετινή (δική μου) συγκομιδή, υπολογιστε και καμιά δεκαριά ταινιες παλαιότερων ετών τις οποίες δεν είχα αξιωθεί για διάφορους λόγους να δώ και το έκανα φέτος, και το σύνολο μεγαλώνει. Η αριθμητική σειρά παράθεσης, το επαναλαμβάνω όπως κάθε χρόνο, δεν υποδηλώνει και αξιολογική ανωτερότητα/κατωτερότητα, απλώς βάζω αριθμους γιατι είναι νομίζω πιό εύκολη η ανάγνωση των κατεβατών... Καθήστε αναπαυτικά, η εξύμνηση-θάψιμο αρχίζει... Καλύτερες

  Η εναρκτήρια 6λεπτη σεκάνς στην Όπερα του Κιέβου. Η είσοδος του Πρωταγωνιστή στην λέσχη όπου θα γευματίσει με τον σερ Μάϊκλ Κρόσμπυ. Η γνωριμία του με τον μυστηριώδη και τελικά τόσο σημαντικό Νηλ. Το ανάποδο bungee-jumping των δυό τους,στον ουρανοξύστη όπου διαμένει η έμπορος όπλων Πρίγια Σινγκ.Το ξύλο που ρίχνει ο Πρωταγωνιστής αξιοποιώντας πλήρως τα μαγειρικά σκεύη, στη σεκάνς στην κουζίνα του εστιατορίου όπου είχε μία πρώτη αναγνωριστική συζήτηση με την Κάθριν. Η υπέροχη σεκάνς με τα catamaran SailGP F50, υποτίθεται στο Αμάλφι (το γύρισμα αυτης της σκηνής έγινε στη Μάγχη). Οι σκηνές του Πρωταγωνιστή με την Κάθριν. Ναί, είδα κι εγώ την τελευταία δημιουργία του αγαπημένου Christopher Nolan, TENET , παραπάνω από 1 φορά και ναί το μυαλο μου δέθηκε κόμπος, φιόγκος και ξανά κόμπος. Είναι δεδομένη νομίζω η δυσκολία στην κατανόηση,αν όχι της κομβικότατης σημασίας έννοιας της εντροπίας , όσο αυτής της περίφημης τακτικής (που χρησιμοποιούν κατά κόρον, καλοί και κακοί της ιστορίας) ονόματι