Το σκουλήκι και το τριαντάφυλλο

 


Συγκλονιστική αντιπαράθεση νεότητας και γήρατος, βουτηγμένη στο αίμα, είναι η ταινία του Ti West  με τον λιτό τίτλο X,υπαινιγμός ίσως των λεγόμενων ακατάλληλων ταινιών, δηλαδή των ταινιών για ενήλικες, δηλαδή των ταινιών πορνό.Με ένα απολαυστικότατο καστ, με εμπροσθοφυλακή την φοβερή Brittany Snow, υποδυόμενη την ηθοποιό ερωτικών ταινιών, ονόματι Μπόμπι-Λυν, και την πειστικότατη στο ρόλο της σκασμένης απ΄την οικογενειακή,καταπιεστική και βαθιά θρησκευόμενη εστία, Μαξίν, Mia Goth (η οποία έχει διπλό ρόλο- έκπληξη), και μία τρομερή απεικόνιση της αμετάκλητης φθοράς, του αδυσώπητου γήρατος αλλά και της υπερχειλίζουσας νεανικής σεξουαλικότητας,σε ένα φόντο όπου καραδοκεί ο κίνδυνος τον οποίο αγνοούν επιδεικτικά οι εμπλεκόμενοι, η ταινία του West αποτελεί όντως μία εξαιρετική αναζωογόνηση του λεγόμενου είδους ταινιών slasher, μιάς και οι δολοφονίες με αιχμηρά αντικείμενα δίνουν και παίρνουν.Διότι δεν είναι μιά ταινία ερωτικού περιεχομένου το X, κι ας προδιαθέτει παραπλανητικά για κάτι τέτοιο το έξυπνο τρέηλερ και οι αφίσες που τη διαφημίζουν. Είναι ταινία τρόμου,τρόμου που πηγάζει όχι από κανένα διψασμένο για αίμα βαμπίρ, ή από κανέναν μανιακό δολοφόνο που χει κρυμμένο το πρόσωπό του πίσω από φοβιστική μάσκα. Στην ταινια του West,ο τρόμος προκαλείται από αυτό το απαίσιο, κακάσχημο, αηδιαστικό και βαθύτατα θλιβερό δίδυμο του Χάουαρντ και της Περλ- οι δύο ταλαίπωροι, και αμετάκλητα ηλικιωμένοι ιδιοκτήτες μιάς φάρμας κάπου στο Τέξας, οι οποίοι νοικιάζουν ένα απ' τα κτίσματα στον παραγωγό ταινιών ονόματι Γουέην (αστειότατος και τόσο αρχετυπικός, ο Martin Henderson) και το τσούρμο που έχει κουβαλήσει μαζί του, χωρίς ωστόσο να έχει προηγουμένως ενημερώσει το ζεύγος των γηραλέων επ΄αυτού.Μεγάλο, τραγικό το λάθος του,γιατί δε φτάνει που δεν ενημέρωσε τον απερίγραπτα αποκρουστικό στην όψη Χάουαρντ (ο Stephen Ure),ότι έφερε και παρέα,έχει και σκοπό ο πονηρούλης Γουέην, να γυρίσει εκεί στην ετοιμόρροπη φάρμα (ετοιμόρροπη όπως οι ιδιοκτήτες της) ταινία πορνό, με τον μεγαλεπήβολο τίτλο The Farmer's Daughter. Για την ακρίβεια, την ταινία θα τη γυρίσει ο νεαρούλης και κουλτουριάρης σκηνοθέτης ΑρΤζέϊ (ο Owen Campbell του τρομερού My Heart Can't Beat Unless You Tell It To) ο οποίος επιμένει πως ειναι δυνατόν να γυρίσει κανείς μιά καλή "βρώμικη" ταινία. Στην ταινία του West, ο τρόμος χτίζεται μεθοδικά, βαθμηδόν,με υπαινιγμούς, ατάκες φαινομενικά αθώες, αλλά και απίστευτα πλάνα (όπως αυτό με τον αλιγάτορα που κολυμπάει αθόρυβα πίσω ακριβώς απ΄την ανέμελη Μαξίν),για να έρθει μετά ένα ανελέητο σφυροκόπημα στο τελευταίο μισάωρο,όπου η απομονωμένη φάρμα του Χάουαρντ και της Περλ, με την ειδυλλιακή λίμνη δίπλα της και τον  απέραντο αγρό να την περιβάλλει,μετατρέπεται σε σφαγείο/εκατόμβη νεκρών/κρυψώνα πτωμάτων, διαλέξτε εσείς πως θα το ονομάσετε. Δεν υπάρχει πλάνο σ'αυτή την τόσο απολαυστικά τρομακτική ταινία, που να μη μας θυμίζει ποσο αξιοζήλευτα είναι τα νιάτα, και πόσο απεχθή και αηδιαστικά τα γηρατειά, ιδίως όταν αυτά έχουν τα αποκρουστικά πρόσωπα του Χάουαρντ και της Περλ : ο βετεράνος πολέμων Χάουαρντ, ένα σαράβαλο με αδύνατη καρδιά, και η επίσης αποκρουστικότατο σαράβαλο, σύζυγός του Περλ, πρώην χορευτρια και κυρίως, πρώην καλλονή. Διότι το μεγάλο μαράζι της απολύτως δυστυχισμένης και εντελώς αξιολύπητης Περλ, και αυτό που αποτελεί στην ουσία το κίνητρο για ό,τι αποτρόπαιο θα συμβεί, είναι το μίσος της για τα χυμώδη νιάτα που έχουν κατασκηνώσει δίπλα της, που περιφέρουν απροκάλυπτα και ανέμελα τη γύμνια τους (είναι χαρακτηριστικότατα τα πλάνα της πανέμορφης, και σκανδαλιστικά μισόγυμνης Μαξίν, η οποία κυκλοφορει στη φάρμα φορώντας μόνο μιά κοντή τζην φόρμα χωρις τίποτ' άλλο από μέσα) και -σα δε ντρέπονται οι ξετσίπωτοι διεστραμμένοι σεξομανείς- γυρίζουν και ταινία πορνό. Ποιός είδε τον σεμνότυφο τηλε-ευαγγελιστή που "βομβαρδίζει" νυχθημερόν το ετοιμόρροπο σπίτι των γέρων μέσα απ ΄την τηλεόραση, και δεν τον φοβήθηκε. Και η μέγιστη ειρωνεία βεβαίως αυτής της ιστορίας, είναι ποιά ακριβώς είναι η σχέση του μαινόμενου ιεροκήρυκα με την ζουμερή Μαξίν,την πανέμορφη, φρέσκια και με μεγάλη έφεση στο σνιφάρισμα ναρκωτικών ουσιών, Μαξίν η οποία ανακοινώνει με αρκούντως ναζιάρικο τόνο στον Γουέην-εραστή της, πως είναι έτοιμη για τη μεγάλη ζωή.








"Η γυναίκα μου είναι δίπλα, γιαυτό θα σας παρακαλούσα να είστε διακριτικοί" λέει με περίεργο επιτονισμό το ξόανο ο Χάουαρντ στην αμαρτωλή ομήγυρη, και το διακριτικοί βεβαίως, σημαίνει να μη βογγάνε πολύ δυνατά και ξυπνήσουν ξεχασμενα πάθη στην κακόμοιρη Περλ. 'Αλλωστε η ωραία και κατάξανθη Μπόμπι, το λέει ωραιότατα σε μιά σκηνή, αφού έχει ξεδιπλώσει πλήρως το υποκριτικό ταλέντο της : "τους ερεθίζουμε, κι αυτό δεν το ανέχονται οι άνθρωποι" λέει η ξανθή σεξοβόμβα κι οι υπόλοιποι σπεύδουν να συμφωνήσουν μαζί της.

Το γύρισμα της αυστηρώς ακατάλληλης δια ανηλίκους ταινίας,είναι το δόλωμα,το πρόσχημα,η ιντριγκαδόρικη αντίστιξη στο αίμα, την αηδία και την φονική μανία που καταλαμβάνει την ετοιμόρροπη Περλ, η οποία βλέποντας τη Μαξίν έτσι απαλή, χυμώδη και λαχταριστή που είναι, νομίζει πως ξαναβλέπει τον οριστικά χαμένο εαυτό της, κι αυτο είναι κάτι αβάσταχτο που η Περλ δεν μπορεί ν'αντέξει.
Η φράση "εκεί που είσαι ήμουνα/ εδώ που είμαι θα 'ρθεις" συνοψίζει πλήρως αυτό το μίσος το απέραντο μίσος και φθόνο που νιώθει η Περλ,για την σφιχτή,νεανική σάρκα της Μαξίν, αυτή τη σάρκα που τη βλέπει να παραδίδεται στην απόλαυση του σεξ που η Περλ στερειται συστηματικά επειδή ο Χάουαρντ,φοβούμενος μην πάθει καρδιακή προσβολή, αρνείται να εκπληρώσει τα "συζυγικά του καθήκοντα".

Προκαλεί αμφιθυμία θα έλεγα, αυτή η απεικόνιση της ερωτικής επιθυμίας σε μία άκρως αποκρουστική γριά γυναίκα : αυτό όμως ακριβώς, είναι ταυτόχρονα και απολύτως τραγικό- το ότι είμαστε εθισμένοι στο να ακούμε/διαβάζουμε/βλέπουμε την εκδήλωση της ερωτικής επιθυμίας από νέους ανθρώπους, και συνειδητά ή ασυνείδητα εξοβελίζουμε στην ντουλάπα τις επιθυμίες για σεξ, των μεγαλύτερων σε ηλικία συνανθρώπων μας. Και ποιό είναι το απολύτως τραγικό; μα το να θέλεις εσύ λυσσασμένα, και να μη σε θέλουν γιατί είσαι (ή θεωρείσαι) γριά... Είναι χαρακτηριστικότατη η σκηνή μεταξύ ΑρΤζέϊ και Περλ, η οποία σκηνή σημαίνει και την έναρξη αυτού του μακελειού. Όπως τα έφηβα αγόρια εκδηλώνουν συχνά την σεξουαλική επιθυμία τους επιδεικνύοντας επιθετικότητα (για να αποπροσανατολίσουν φυσικά), έτσι κι εδώ η κακόμοιρη Περλ που δεν το βάζει κάτω, που ορέγεται το σεξ και σπαραζει απ΄την έλλειψή του, μετουσιώνει την σεξουαλικη της πείνα σε δολοφονική μανία.








Δεν είναι μόνο το αίμα που ξεπηδάει άφθονο και πλημμυρίζει τα πάντα,ειναι και η ειρωνεία καλά κρυμμένη σε πλάνα (όπως η επιγραφή στο φορτηγάκι της ομάδας "Plowing Service"- το οργώνω έχει κι άλλη σημασία εκτός της αγροτικής), ή η ενθουσιώδης ατάκα του Γουέην προς τον σκηνοθέτη ΑρΤζέϊ, ότι "θα τους πεταχτούν τα ματια έξω ρε φίλε, μ'αυτά που θα δούν",αγνοώντας φυσικά το αποτρόπαιο τέλος του.

Φόβος Θεού, σεμνοτυφία και αχαλινωτος ερωτισμός αντάμα σε μιά ταινία-καθρέφτη της αμερικάνικης κοινωνίας. Ο οίκος ανοχής ή το sex-shop δίπλα στην εκκλησία, διότι ως γνωστόν ο πιό σίγουρος τρόπος να κάνεις επιθυμητή μιά συμπεριφορά είναι να την απαγορεύσεις, να την κρύψεις, να την μασκαρέψεις, όπως το μαύρο σημαδάκι από μαρκαδόρο που έβαφε τα γυναικεία στήθη σε παλαιότερες εποχές.

Αξίζει ιδιαίτερης μνείας, (για να μείνουμε στο σκαμπρόζικα αιμάσσον πνεύμα της ταινίας βεβαίως), ένα προσεκτικά υποφωτισμένο πλάνο του Kid Cudi (πειστικότατος στο ρόλο του επιβήτορα Τζάκσον),βλέποντας το οποίο, συμπεραίνουμε οτι ο τύπος άνετα συναγωνίζεται τον Michael Fassbender σ'εκείνη τη θρυλική σκηνή στο Shame).

Ακόμη και η τελευταία ατάκα του αστυνόμου ο οποίος είχε την ατυχία ν'αντικρύσει εκ του σύνεγγυς το σφαγείο,είναι χαρακτηριστική αυτου του μοιραίου συνδυασμού τρόμου και σεξ : "a fucking horror movie" λέει ότι, πιθανότατα, ήταν η ταινία που γύριζε το συνεργείο, μία απολαυστικότατη τρομακτική ταινία λέμε εμείς ότι είναι η δουλειά του West.



Trivia : 

  • Τα γυρίσματα έγιναν στη Ν.Ζηλανδία.
  • Η ταινία θεωρείται φόρος τιμής στο αποτρόπαιο The Texas Chainsaw Massacre (1974) σκηνοθεσίας Tobe Hooper. Σημειωτέον πως φέτος προβάλλεται η ένατη στη σειρά ταινία του franchise, η οποία είναι συνέχεια της ταινίας του 1974.




 









Σχόλια