Η νύφη ήταν γερό ποτήρι

Νομίζετε πως όλες οι πριγκίπισσες πλέκουν ανεμόσκαλες για τους επίδοξους γαμβρούς, και περνούν τις μέρες τους με προσευχή και τυφλή υπακοή; Ε, στην σειρά animation του δημιουργού των Simpsons (μεταξύ άλλων), Matt Groening με τον λιτό τίτλο DISENCHANTMENT (2018- ), η πριγκίπισσα Τεναμπίνι (χαϊδευτικά Μπιν), θυγατέρα του βασιλιά Ζογκ ο οποίος διαφεντεύει στην Ονειροχώρα, είναι από εντελώς άλλο ανέκδοτο : 19 ετών και ήδη μεγάλο χαρτόμουτρο, καβγατζού και μπεκρού. Όταν η κάθε άλλο παρά αγγελικής κοψιάς πριγκίπισσα αναφωνεί : "διψάω" να είστε βέβαιοι πως δεν ορέγεται καναν κουβά δροσερό νεράκι, αλλά μπύρα, την οποία πίνει με τα βαρέλια στα μπαρ του βασιλείου της.
Η σειρά είναι αστειότατη, πανέξυπνη, με κατάμαυρο χιούμορ, φεμινιστική κοψιά (δεν μπλέκεις με την Μπιν, θα σε κάνει τουλούμι στο ξύλο), και εξαιρετική μουσική απ΄τον Mark Mothersbaugh, η οποία συμβάλλει πλήρως στον χαβαλεδιάρικο, ζημιάρικο και άκρως ανατρεπτικό χαρακτήρα της. Στην σειρά της μίας σεζόν προς το παρόν (η πρώτη φουρνιά των 10 επεισοδίων προβλήθηκε τον Αύγουστο του 2018, και τα επόμενα 10 επεισόδια τον Σεπτέμβριο του 2019), η οποία ανανεώθηκε και για 2η, όλα τα ροζ,τρυφερούλικα και κοριτσίστικα κλισέ απ' τα οποία βρίθουν τα παραμύθια, ανατρέπονται πανηγυρικά, μέσα σε φωνές, ποδοβολητά και πολλές φάπες που η τσαούσα πριγκίπισσα Μπιν, ρίχνει αφειδώς σε όποιον της κάνει τη ζωή δύσκολη. Και πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η ζώη μιάς πριγκίπισσας, θ'αναρωτηθεί κάποιος. 
Η Μπιν όμως, έχει προβλήματα, αν θέλετε το πιστεύετε : δε φτάνει που ο φωνακλάς πατέρας της με τα ευέξαπτα νεύρα, θέλει να την παντρέψει μ' έναν μουρόχαβλο πρίγκιπα (για να εδραιώσει πολιτικο-στρατιωτική συμμαχία φυσικά), έχει και ν'αντιμετωπίσει τον δαίμονά της, μάλιστα η πριγκίπισσα διαθέτει προσωπικό δαίμονα, τον Λούσι, ο οποίος την ακολουθεί παντού, βάζει την ουρίτσα του σε ουκ ολίγες σκανταλιές, τις οποιες πείθει ανερυθριάστως την Μπιν να διαπράξει. Η χώρα της, δεν είναι και το ιδανικοτερο μέρος να ζήσει κανείς, κι δώ ο Groening έχει την ευκαιρία να σατιρίσει το οικονομικό χάσμα πλούσιων-φτωχών αλλά και τον εργασιακό μεσαίωνα (άλλωστε η σειρά, εκτυλίσσεται στον Μεσαίωνα) : στην Ονειροχώρα η πανούκλα θερίζει κόσμο και κάθε ξημέρωμα μιά Περιπολία Πανώλης περιδιαβαίνει στα σοκάκια για να μαζέψει τα πτώματα, τα ανήλικα εργάζονται, και "αμείβονται" με 2 βουρδουλιές την ώρα, και ο σύζυγος της κυρίας επί των τιμών της Μπιν (απολαυστικότατη η φωνητική ερμηνεία της Lucy Montgomery ως Μπάντι) είναι δήμιος.

Η πριγκίπισσα Μπιν είναι λοιπόν άκρως απογοητευμένη και με πολλές τσαντίλες, γιαυτό η γνωριμία της με ένα χαζοχαρούμενο ξωτικό ονόματι Έλφο (τον "υποδύεται" ο Nat Faxon) είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να της συμβεί έτσι που είναι έτοιμη να κάνει μακροβούτι απ΄το πιό ψηλό παράθυρο του παλατιού. Ο κατά ένα χρόνο μικρότερός της υποτίθεται, Έλφο, γίνεται κολλητός της στις διαολιές, και προέρχεται από την Elfwood, μιά χώρα πνιγμένη στη ζαχαρωτή ευτυχία. Λιγωμένος ο μικρός απ΄την τόση ευτυχία (αναγκαστική και επιβαλλόμενη) θέλει να φύγει απ΄το κάτεργο που γεννήθηκε. Βυθισμένη στη μαύρη θλίψη (είναι κι οι εφηβικές ορμόνες που χορεύουν τουίστ) η Μπιν διψάει για ένα μέρος που όλοι θα είναι ευτυχισμένοι, οπότε κύλισε ο τέντζερης- Έλφο και βρήκε το καπάκι-Μπιν.
Παρά το γέλιο που προκαλούν τα παθήματα κι οι περιπέτειες της μπεκρούς πριγκίπισσας, νομίζω πως 20 επεισόδια (αν και 30λεπτων περίπου) ήταν υπερβολή, από ένα σημείο και μετά, ιδίως όταν έχει εξοικειωθεί ο θεατής με όλους τους βασικούς χαρακτήρες, και όταν έχει δεί και ξαναδεί τι τραβάει η "ανίερη τριάδα" στην Ονειροχώρα, έρχεται η κόπωση. 
Η ανατρεπτική ματιά που σαφέστατα επικρατεί, καθώς και το μαύρο χιούμορ, κρατούν την προσοχή μας, αλλά ίσως θα πρεπε να είναι πιό σφιχτοδεμένη η ιστορία.  
Ο John DiMaggio ( δανείζει τη φωνή του στον βασιλιά Ζογκ) περιέγραψε τη σειρά ως "το παιδί των Simpsons και του Game Of Thrones", φαντάζομαι πως για το δεύτερο παρακινήθηκε απ΄τους χαρακτήρες των δύο βασιλισσών της σειράς, νυν και πρώην : της πρώην συζύγου του βασιλιά Ζογκ και βιολογικής μητέρας της Μπιν (γερό ποτήρι κι αυτή), βασίλισσας Ντάγκμαρ, και της νυν συζύγου του βασιλιά, της αμφίβιας Οόνα η οποία σε κάποιο επεισόδιο παρατάει σύξυλο τον φωνακλά σύζυγό της, για να γίνει βασίλισσα των πειρατών.

 Σε κάθε περίπτωση, η σειρά είναι απολαυστικότατη και αξίζει τον χρόνο σας. Η δοντού, και μπεκρού γαλαζοαίματη, έμπλεξε σε ουκ ολίγες περιπέτειες σ'αυτά τα 20 επεισόδια, μένει να δούμε τι της επιφυλάσσουν οι δημιουργοί και στη 2η σεζόν, πάντως ο αγαθούλης (και ψιλο-ερωτευμένος με τη Μπιν) Έλφο έκανε νωρίς νωρίς τη διακήρυξή του : " I'd rather die a big death than live a small life". Με την τσαούσα που έμπλεξε, το δεύτερο δεν θα το πάθει σίγουρα.