GoT/s.8 - ep.4 : Απ΄τα ζόμπι στην ύαινα
Με τον τίτλο THE LAST OF THE STARKS και διάρκεια και πάλι 1 ώρα και κάτι ψιλά, το 4ο επεισόδιο της επικής σειράς, μάλλον αποτέλεσε ένα διάλειμμα πριν το μακελειό ανάμεσα στους αμιγώς ζωντανούς αυτή τη φορά. Οι νεκροζώντανοι έγιναν θρύψαλα και σκόνη, και οι επιζήσαντες τίμησαν τους νεκρούς τους κι εκλαψαν πάνω απ΄τις σορούς πριν τις παραδώσουν στις φλόγες κατά τα ταφικά τους έθιμα. Κι αν κατά τη διάρκεια του ταλαίπωρου κι εξόριστου βίου του ο σερ Τζόρα δεν ευτύχησε να δεί την λατρευτή του Καλίσι σκυμμένη πάνω του, έπρεπε να ξαπλωθεί στο χώμα του Βορρά για να το "ζήσει", η κοντή και λυσσασμένη για τη Μεγάλη Καρέκλα, δρακομάνα κλαίει με αναφιλητά πάνω απ΄τον νεκρό και του ψιθυρίζει κάτι το οποίο υποθέτω πως δεν θα μάθουμε ποτέ, δεδομένου ότι κι αυτό που είχε ψιθυρίσει η μακαρίτισσα πλέον Μελισάνδρη στην Άρυα σε προηγούμενο κύκλο έπρεπε να φτάσουμε στην τελική σεζόν για να το μάθουμε.
Εν πάσει περιπτώσει, πέρα από δύο δυνατές σκηνές και τον απαραίτητο θεαματικό θάνατο (της γλυκειάς Μισάντεϊ) βεβαίως, αυτό το επεισόδιο περισσότερο ως...αναρρωτικό το είδα. Αναρρωτικό για τους ίδιους τους εμπλεκόμενους στο δράμα, λυτρωτικό, και χαλαρωτικό, κάτι σαν το spa του Γουίντερφελ ένα πράμα, πριν πέσουν με τα μούτρα γι' άλλη μιά φορά στη μάχη, αυτή τη φορά με την κυρία που τους αναμένει στο Νότο. Ο μεγάλος θρήνος των επιζώντων Βορείων και των συμμάχων τους ακολουθήθηκε από μεγάλη γιορτή όπου όπως χαριτωμένα σχολίασε μιά φίλη "καλέ αλληλοπηδήχτηκαν εδώ χάμω". Αμ έπος, αμ έργον- ο μονόχειρας (αλλά το ίδιο γοητευτικός όπως πάντα) σερ Τζέημι επιτέλους τέλεσε το "κοσμικόν" με την πανύψηλη σερ Μπρίεν (ποιός σας είπε ότι οι τίτλοι δεν έχουν και μιά δόση γελοιότητας ; ) λέγοντάς της την ατάκα του επεισοδίου : " I've never slept with a knight before". Άλλοι συνουσιάζονται κι άλλοι πέφτουν στα γόνατα για να ζητήσουν το χέρι της εκλεκτής τους όπως έκανε ο άρχοντας του Storm's End πλέον, Γκέντρι Μπαράθεον ο οποίος αφού συνήλθε απ΄το σοκ να έχει απ΄το πουθενά τίτλο ευγενείας με όλα τα συμπαρομαρτούντα, εξομολογείται τα αισθήματά του στην αχώνευτη Άρυα που την έχει δεί ισόβια δολοφόνα. Αυτό όμως που θεωρώ πιό κρίσιμο σ'αυτό το επεισόδιο είναι αφενός οι κρίσιμες συνομιλίες ανάμεσα στους δύο συμβούλους της Ντενέρις, Τύριον και Βάρις, αφετέρου οι συσχετισμοί δυνάμεων ανάμεσα σε Σταρκ και Ταργκέρυεν : τώρα που ο μπαμπούλας που ερχόταν πέρα απ΄το Τείχος κατατροπώθηκε, τώρα που ο μεγάλος πόλεμος στέφθηκε με νίκη των ζωντανών, άλλα αγκαθάκια αρχίζουν να ενοχλούν τα καταπληγωμένα κορμιά τους, και συγκεκριμένα το κορμί της αφηνιασμένης να ξανακαθίσει στο Σιδερένιο Θρόνο Ντενέρις, διότι η κυρία έχει ιερή αποστολή, είναι η μοίρα της όπως διατυμπανίζει να σώσει τους ανθρώπους απο τους τυράννους, και δε μπορεί ο κάθε ένας να της βάζει εμπόδια. Και ποιός είναι το δυνάμει εμπόδιο; μα ο ωραίος εραστής-ανεψιός της, ο Τζον που δεν είναι Σνόου (κι ας επιμένουν όλοι, γνωρίζοντες και μη) να τον αποκαλούν ακόμη έτσι.
Είναι διατεθειμένη η βασίλισσά σου να μοιραστεί την εξουσία της με κάποιον άλλο; ρωτάει ο Βάρις τον Τύριον και η συζήτηση ανάμεσα στο Νάνο και τον Ευνούχο δε μπορεί παρά να προκαλεί σκέψεις αναφορικά με το ποιός τελικά έχει την πραγματική εξουσία : αυτός που κάθεται στον Θώκο ή το "περιβάλλον" του;
Η Ντενέρις όμως λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, ή ακριβέστερα θεωρεί πως θα εξουδετερώσει τον ξενοδόχο που είναι η Σέρσι φυσικά, η οποία ακολουθεί το δικό της σχέδιο, συνεπικουρούμενη απ΄τον καταγοητευμένο μαζί της (ή έτσι καμώνεται- θα δούμε) Γιούρον Γκρέητζοϊ. Εκείνο το τεράστιο τόξο που της είχαν φτιάξει σε προηγούμενο κύκλο, αποδεικνύεται πολλαπλασιασμένο άκρως αποτελεσματικό, αφού κατορθώνει να καταρρίψει τον έναν εκ των δύο δράκων της Ντενέρις, και να κάνει σουρωτήρι τα καράβια της που πλέουν προς το Kingslanding επίσης. Σας είπε κανείς ότι η Λέαινα του Νότου παραιτήθηκε απ΄τις φιλοδοξίες της, τώρα που διανύει περίοδο εγκυμοσύνης; κάθε άλλο, η Lena Headey εννοείται πως και πάλι δίνει ρεσιτάλ, με τις εκφράσεις του προσώπου της, με τις ατάκες της, με τη συνολική παρουσία της. Αδιόρθωτη, και σταθερά αδίστακτη, πανούργα και πανέξυπνη σε όλες τις σεζόν αυτής της σειράς, αποδεικνύει πως αυτή πραγματικά ακουγε τις διδαχές του πατέρα της Λάνιστερ, σ'αντίθεση με τον κατάξανθο Τζέημι. Ο οποίος σε μία φοβερή σκηνή με την Μπρίεν, μας βάζει ωραιότατα φυτίλια αναφορικά με το ηθικό ποιόν του εν τέλει : μήπως ο ωραίος Τζέημι κάθε αλλο παρά διαφορετικός είναι τώρα; μήπως οι άνθρωποι ,τα πάθη τους (όσο νοσηρά κι αν είναι αυτά) δεν αλλάζουν, και αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν δριμύτερα; σε μία λοιπόν αλησμόνητη, θεωρώ, σκηνή ο Τζέημι κάνει μια μεγαλειώδη στροφή και καλπάζει προς Νότο, για να βρεθεί κοντά στην αδελφή-ερωμένη του, και πάλι.
Το σοκ είναι μεγάλο για την Μπρίεν αλλά και για μας υποθέτω, εκτός αν το δίδυμο Bennioff- Weiss μας ετοιμάζουν εξίσου μεγαλειώδη ανατροπή, δεν το αποκλείω.
Σχόλια