Οι Blacks,οι Greens και στη μέση οι Βελάρυον : House Of The Dragon, s.1/ep.8

 

Περισσότερο κι από την σοκαριστική σκηνή της εκτέλεσης, στο 8^ο επεισόδιο της σειράς, με τον τίτλο The Lord Of The Tides, αλλά και το αλληλοφάγωμα που προκαλεί ο μεγάλος κίνδυνος να χηρέψει ο θρόνος στο Driftmark (και κατ’επέκταση, η αρχηγία του μεγαλύτερου στόλου του Γουέστερος), είναι η απολύτως τραγική εμφάνιση του βαριά νοσούντος βασιλέα Βισέρις, που φέρνει δάκρυα στα μάτια μας, και είναι η αιτία για μια εκπληκτική ερμηνεία του Paddy Considine, στην συγκινητικότερη σεκάνς αυτού του επεισοδίου, ίσως και ολόκληρης της σεζόν.

Έχουν περάσει 6 χρόνια σχεδόν, απ΄τα γεγονότα του 7^ου επεισοδίου, στο οποίο, αίμα συγγενικό χύθηκε, μαχαίρια άκρως κοφτερά βγήκαν και χάραξαν πριγκηπικό δέρμα, και ένας δράκος, ο τρομερότερος δράκος των 7 βασιλείων πέρασε στην μεριά των Greens , των Hightower και συγκεκριμένα στις διαταγές του πρίγκηπα Έημοντ Ταργκέρυεν. Ο οποίος σ’αυτό το τόσο συγκινητικό επεισόδιο, δεν έχει καμία σχεση με τον συνεσταλμένο, αγχωμένο και μονίμως κατσούφη ‘Εημοντ, που είδαμε στα προηγούμενα επεισόδια. Ο πρίγκηπας ‘Εημοντ,πλέον φοράει ένα δερμάτινο μπάλωμα πάνω απ’το αριστερό του μάτι (το οποίο τα διαδικτυακά κιτάπια, λένε πως έχει αντικατασταθεί από ένα ζαφείρι), είναι ικανότατος στην ξιφομαχία, και φυσικά ιππεύει την δράκαινα Vhagar προς μεγάλη απογοήτευση του αντίπαλου στρατοπέδου, των Blacks (της πριγκίπισσας Ρενίρα δηλαδή, και των υποστηρικτών της). Ο ηθοποιός που τον υποδύεται, ο Ewan Mitchell, είναι υπέροχος, μια φιγούρα κατάξανθη και κομψή που λες και δραπέτευσε από κάποιο μεσαιωνικό χρονικό, τα μακριά μαλλιά του και ο βίαιος χαρακτήρας του, τον κάνουν (ειρωνικώ τω τρόπω) ένα αντίγραφο του έτερου ατακτούλη του παλατιού, του πρίγκηπα Ντέημον Ταργκέρυεν ο οποίος ετοιμάζεται να ξαναγινει πατέρας για τρίτη φορά, αυτή τη φορα όμως με την Ρενίρα-την ανεψιά του. Συνολικά δηλαδή η «χαρά του βασιλείου» έχει 6 τέκνα… 3 παιδιά με τον σερ Λένορ (αν κωφεύσουμε στην επίμονη φήμη πως δεν είναι δικά του, αλλά του σερ Χάροουιν Στρονγκ) και 3 με τον θείο της. Και όσο η πριγκίπισσα Ρενίρα, γεννοβολάει ασύστολα, τόσο η βασίλισσα ‘Αλισεντ ομορφαινει περισσότερο, και ανταποκρίνεται μ’επάρκεια στα καθήκοντά της ως εκφραστής της «βούλησης και σοφίας» του βασιλέα Βισέρις, με την πολύτιμη βοήθεια του πατέρα της, του Χεριού του βασιλιά.

Στην ουσία το επεισόδιο ασχολείται με την διαδοχή στο θρόνο του Driftmark (σε περίπτωση που τελικώς, ο ‘Αρχοντας Κόρλις, αποδημήσει εις τόπον χλοερόν, μιας κι έχει τραυματιστεί βαριά), και την ολοκληρωτική φθορά του βασιλέα Βισέρις. Είναι πραγματικά πέραν περιγραφής οι σκηνές με τον εντελώς διαλυμένο απ΄τη λέπρα βασιλιά, είναι τόσο αβάστακτα τα πλάνα με τον δύστυχο ανώτατο άρχοντα, να κάθεται υποβασταζόμενος, ημίγυμνος με τις φρικτές πληγές να χάσκουν στο κορμί του, τα μαλλιά του αραιωμένα, το αριστερό χέρι του ακρωτηριασμένο απ΄τον αγκώνα, και το πρόσωπό του «φαγωμένο» απ΄την ασθένεια…ο Paddy Considine αξίζει δικαιωματικά ένα βραβείο ερμηνείας, γιατί είναι τόσο μέσα στο ρόλο αυτού του ανθρώπου που μοιάζει επικίνδυνα στους φρικτούς απέθαντους που είδαμε να πολιορκούν κατά χιλιάδες το Γουέστερος, 200 χρόνια μετά. Γιατί, κι εδώ εντοπίζω τη μέγιστη ειρωνεία, ο Βισέρις μιλούσε στην αγαπημένη κόρη του Ρενίρα, για το όνειρο που είχε δεί ο ένδοξος πρόγονός τους, ο ‘Εγκον ο Κατακτητής, για τον Πρίγκηπα (ή την Πριγκίπισσα) που θα ένωνε τα 7 βασίλεια ενάντια στο κρύο και το απέραντο σκότος, αλλά τώρα που κατρακυλάει αμετάκλητα προς το βάραθρο του θανάτου, μοιάζει τόσο πολύ μ’αυτά τα ζόμπι,σα να βλεπουμε στην εφιαλτική όψη του Βισέρις, το μέλλον όλου του Γουέστερος.

Γιατί αλληλοτρώγονται εκεί στον Οίκο των δράκων, για το ποιος θα καθίσει στο θρόνο του Driftmark; Μα γιατί, το συγκεκριμένο αξίωμα, το είχε υποσχεθεί αν ενθυμείστε, στο προηγούμενο επεισόδιο (6 χρόνια πρίν, κατά το χρονολόγιο της σειράς) ο ίδιος ο Αρχοντας Κόρλις Βελάρυον, στον εγγονό του, τον πρίγκηπα Λουσέρις Βελάρυον, τον μεσαίο γιό της Ρενίρα με τον σερ Λένορ Βελάρυον (είπαμε, αν κωφεύσουμε στις έντονες φήμες που στοιχειώνουν την πριγκίπισσα). Πώς λοιπόν τώρα, θα στρογγυλοκαθίσει ο αδελφός του Sea Snake, σερ Βέημοντ Βελάρυον στον ίδιο θρόνο ε; Ο Βέημοντ όμως, έχει την υποστήριξη του Χεριού του Βασιλιά, και της βασίλισσας, και η προοπτική να γίνει αρχηγός του μεγαλύτερου στόλου του Γουέστερος  ένα παιδαρέλι που δεν έχει ιδέα από διοίκηση στόλου (ούτε από καμιά άλλη διοίκηση εδώ που τα λέμε), προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο Small Council, που συζητάει το πρόβλημα. Ο Βισέρις άλλωστε, όπως λέει ξεψυχισμένα στην κόρη και τον…γαμπρό του-αδελφό του Ντέημον, είναι πως «ο σερ ‘Οττο και η βασίλισσα ασχολούνται μ’αυτά τα ζητήματα πλέον», ο ίδιος είναι αχώριστος με το περίφημο milk of the poppy, το οποίο πίνει συχνά-πυκνά, γιατί είναι ο μόνος τρόπος ν’αντέξει τους φρικτούς πόνους.

Αν η συγκινητικότερη σκηνή μακράν, αυτού του επεισοδίου, είναι η εμφάνιση του βασιλέα στην αίθουσα του Σιδερένιου Θρόνου, προκειμένου να υποστηρίξει για τελευταία φορά, την αγαπημένη κόρη του Ρενίρα στο αίτημά της να γίνει ο γιός της ο νέος άρχοντας του Driftmark, η πιο σοκαριστική σκηνή είναι αυτή της…πριγκιπικής μεταχείρισης του έτερου διεκδικητή της ίδιας θέσης, του σερ Βέημοντ, ο οποίος, σαν το θαρραλέο παιδάκι στο παραμύθι του ‘Αντερσεν, βροντοφωνάζει την αλήθεια που όλοι γνωρίζουν στο παλάτι, αλλά κανείς δεν τολμάει να πεί δυνατά : ότι τα τρία αγόρια της Ρενίρα, δεν είναι παιδιά του σερ Λένορ, αλλά του σερ Χάροουιν Στρονγκ, είναι εκτός γάμου τέκνα, άρα δε νομιμοποιείται το ένα εξ αυτών, ο Λουσέρις, να κάτσει στο θρόνο του Οίκου Βελάρυον. Και βέβαια το μεγάλο αγκάθι δεν είναι μόνο τα μπάσταρδα παιδιά της πριγκίπισσας, αλλά το ότι αυτή η διαμάχη αποτελεί μια πρόγευση της ακομη μεγαλύτερης διαμάχης που θα προκύψει απ΄τον αναπόφευκτο θάνατο του Βισέρις, και την σφαγή (μεταφορική και κυριολεκτική) που θ’ ακολουθήσει, για την διαδοχή στον Σιδερένιο Θρόνο : θα είναι η πριγκίπισσα Ρενίρα, η νέα βασίλισσα (όπως άλλωστε είχε ανακοινωθεί με όλες τις τιμές, ήδη απ ΄το πρώτο επεισόδιο), μια γυναίκα, ή ο ετεροθαλής αδελφός της, ‘Εγκον Ταργκέρυεν; Θ’ανακινούσε άραγε το θέμα της πατρότητας των παιδιών της Ρενίρα, ο σερ Βέημοντ, με τα τραγικότατα αποτελέσματα που παρακολουθήσαμε, αν δεν είχε προσωπικό συμφέρον; αυτός φαγώθηκε να γίνει ο νέος Lord of the Tides, διότι είναι ο στενότερος και μοναδικός συγγενής του άρχοντα Κόρλις λέει, και όχι ο εγγονός του,Λουσέρις. ‘Οσο κι αν ο διαλυμένος κι ετοιμόρροπος Βισέρις φωνάζει στους ομοτράπεζούς του, πως πρέπει επιτέλους ν’αφήσουν τα μίση και τον αλληλοσπαραγμό, γιατι είναι οικογένεια που να πάρει ο διάολος, τόσο εμείς εμπεδώνουμε όλο και περισσότερο, ότι η ενέργειά του να χρίσει διάδοχό του την θυγατέρα του, και όχι τον γιό του, σπάζοντας έτσι μια (σεξιστική αναμφίβολα) παράδοση αιώνων, είναι αυτή που έχει χωρίσει τον Οίκο στα δύο, αυτή είναι η αιτία της διχόνοιας και της συνεχούς αντιπαλότητας ανάμεσα στα παιδιά της Ρενίρα, και τους θείους τους-ετεροθαλή αδέλφια της, ‘Εγκον, Έημοντ και Χελένα.

 

 

Στη σκηνή του οικογενειακού δείπνου, όπου και πάλι η παρουσία του Βισέρις προκαλεί αβίαστη συγκίνηση, έχουμε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε όλο το απίστευτο μπλέξιμο εντός του Οίκου, λόγω αυτής της αρρωστημένης συνήθειάς τους να παντρεύονται μεταξύ τους. Πιό πρόσφατο κρούσμα είναι η εξωφρενική πρόταση της Ρενίρα προς την πριγκίπισσα Ρενίς-σύζυγο του Κόρλις, να παντρέψουν τις (προφανώς ξαδέλφες της), κόρες του πρίγκηπα Ντέημον με τη Λαίδη Λέηνα (Μπέηλα και Ρέηνα),με τα ξαδέλφια τους, πρίγκηπα Τζεσέρις και πρίγκηπα Λουσέρις (ο Τζόφρι τη γλίτωσε, λόγω ηλικίας υποθέτουμε), ώστε «να δυναμώσουν ακόμη πιο πολύ οι δεσμοί ανάμεσα στους δύο μεγάλους Οίκους» όπως λέει ενθουσιασμένος ο Βισέρις. Αφού η Ρενίρα, δεν πρότεινε να παντρευτούν οι κόρες του Ντέημον με τα ετεροθαλή αδέλφια τους, απ΄τον γάμο του πατέρα τους, με τη Ρενίρα, πάλι καλά να λέμε…

Δεν είναι μόνο απίστευτα συγκινητικό το παρόν επεισόδιο, προκαλεί και πολλές σκέψεις ακριβώς αυτή η υπέροχα άξια λύπησης φιγούρα βασιλιά, που πλάθει ο Paddy Considine, σκεφτείτε το λίγο : εδώ και μέρες, γράφονται ύμνοι για την συγκλονιστική ερμηνεία του ηθοποιού, να ενσαρκώσει τον βασιλιά που τολμάει να ορίσει διάδοχό του την κόρη του, την οποία αποκαλεί «μοναδικό παιδί του» ενώ πλέον, γνωρίζουμε ότι έχει αποκτήσει άλλα τρία παιδιά με τη δεύτερη σύζυγό του, την ‘Αλισεντ. Είναι αξιοσημείωτη και όχι χωρίς ειδικό βάρος, η σκανδαλώδης προτίμηση του βασιλιά, προς την πρωτότοκη κόρη του, ενώ έχει κι άλλη κόρη (την Χελένα), αλλά και δύο αγόρια, αυτός που όσο ζούσε η πρώτη σύζυγός του είχε λυσσάξει ν’αποκτησει αρσενικό διάδοχο, απέκτησε και μάλιστα δύο, αλλά τώρα που ο Θάνατος τον έχει προσεγγίσει επικίνδυνα, και το μυαλό του έχει γίνει πολτός, μοιάζει να θυμάται απ΄όλα τα παιδιά του, μόνο τη Ρενίρα. Το γεγονός επίσης, ότι συστηματικά ανέχεται οποιαδήποτε παρασπονδία τελέσει η κόρη του, η πρώτη κόρη του, είναι κάτι που όπως είδαμε εξοργίζει την ‘Αλισεντ, με αποκορύφωμα την τρομερή σκηνή στο 7^ο επεισόδιο, όπου συγκρούστηκε ανοιχτά με την πρόγονή της, Ρενίρα.

Γνώριζε άραγε η ‘Αλισεντ, τον περίφημο θρύλο για το όνειρο του ‘Εγκον του Κατακτητή; Πώς είναι δυνατόν να μην το γνώριζε; Ήταν μια ιστορία που λεγόταν εμπιστευτικά μονο μεταξύ συγκεκριμένων ατόμων εντός του Οίκου των Ταργκέρυεν; Αν ισχύει αυτό, τότε έτσι δικαιολογείται τρόπον τινά, η ερμηνεία που αυτή δίνει στα τελευταία λόγια του ετοιμοθάνατου συζύγου της-βασιλιά. Και έτσι, πάνω σ’αυτήν την τραγική παρερμηνεία των λόγων ενός ανθρώπου κατασπαραγμένου απ΄την αρρώστια, δέσμιου ισχυρών αναλγητικών ουσιών,θα πατήσει η πλευρά των Πράσινων ,η πλευρά αυτών δηλαδή που δεν θέλουν μια γυναίκα-τη Ρενίρα συγκεκριμένα, να διαδεχτεί τον Βισέρις στο Θρόνο, αλλά έναν άνδρα, δηλαδή τον γιό του, ‘Εγκον.

Όμως όχι, δεν εννοούσε αυτόν τον ‘Εγκον, ο δύστυχος βασιλιάς…

 

Trivia : Το milk of the poppy, ήταν το όπιο του Γουέστερος. Επρόκειτο για ισχυρότατο παυσίπονο, το οποίο σε μεγάλες δόσεις, προκαλούσε αναισθησία, γιαυτο και το χορηγούσαν σε όσους επρόκειτο να κάνουν κάποια χειρουργική επέμβαση. Φτιαχνόταν απ’τους Maesters  συνθλίβοντας τα λουλούδια της παπαρούνας. Ήταν ένα λευκό,παχύρευστο υγρό, γιαυτο και ονομαζόταν γάλα της παπαρούνας. Στο sequel της παρούσας σειράς, το GoT, το ακούγαμε επανειλλημένως, μαλιστα ο σερ Τζέημι Λάνιστερ, αρνήθηκε σε δεδομένη στιγμή, να πιεί απ΄αυτό το υγρό, επειδή ήθελε να έχει τις αισθήσεις του σ’επιφυλακή. Στον δικό μας κόσμο poppy milk (aguona pienas) ονομάζεται ένα παραδοσιακό ποτό ή σούπα, της Λιθουανίας.