Σαν μιά παρτίδα σκάκι

 

Τα γεγονότα και τα πρόσωπα που έκαναν την βασίλισσα Ελισάβετ Α’, αυτό που έγινε κατόπιν,παρουσιάζει η εκπληκτικά φτιαγμένη τηλεοπτική σειρά των 8 επεισοδίων, με τίτλο BECOMING ELIZABETH εστιάζοντας στην έφηβη τότε,κατοπινή ηγεμόνα της Αγγλίας,και τον επικίνδυνο ιστό δολοπλοκιών, συνομωσιών και φιλοδοξιών στον οποίο βρέθηκε μπλεγμένη, η μόλις 14 ετών, πριγκίπισσα Ελίζαμπεθ.Είναι χαρακτηριστικό το σλόγκαν στην αφίσα της σειράς : “the queen you know.The girl you don’t”, και η σειρά, παρουσιάζει αυτό ακριβώς,μια έφηβη πριγκίπισσα, με το στίγμα της μπάσταρδης να την βαραίνει δια βίου,σοκαρισμένη απ΄τον θάνατο του τρομερού μονάρχη πατέρα της Ερρίκου VIII,ο οποίος φρόντισε ν’αφήσει μια άκρως περιπλεγμένη κατάσταση με τον θάνατό του το χειμώνα του 1547 : 3 παιδιά, ετεροθαλή αδέλφια,το καθένα καρπός διαφορετικής σχέσης : η πριγκίπισσα Μαίρη I (παιδί του Ερρίκου με την πρώτη του σύζυγο, Αικατερίνη της Αραγωνίας),η πριγκίπισσα Ελίζαμπεθ (παιδί του Ερρίκου με την ερωμένη του, Άννα Μπολέϋν) και ο πρίγκιπας Έντουαρντ VI (καρπός του γάμου του με την Τζέην Σέϋμουρ). Πως ήταν άραγε δυνατό, ο ερωτύλος μονάρχης, που άλλαξε 6 συζύγους, αποκεφάλισε μερικές,και ήταν η αιτία της θρησκευτικής μεταρρύθμισης που έμελε ν’αλλάξει το τοπίο για πάντα, ν’αφήσει διαφορετική κληρονομιά στα 3 τέκνα του, τα οποία τρομοκρατημένα και ορφανά πλέον, συνειδητοποιούν βαθμηδόν αυτό που η ωραία, κατάξανθη μακρυμαλλούσα Ελίζαμπεθ, θα πεί στο τελευταίο επεισόδιο,στον Δούκα του Σόμερσετ- Εντουαρντ Σέϋμουρ (ένας υπέροχος John Heffernan) : “you can’t change the game we find ourselves in, you can only play it”, αφήνοντας κατάπληκτο τον Δούκα που οδεύει ταχύτατα προς την εκτέλεσή του ως προδότης…

Με μία εξαίρετη και τόσο όμορφη πρωταγωνίστρια, την Alicia von Rittberg στον αβανταδόρικο ρόλο της έφηβης διαδόχου του αγγλικού θρόνου, με εκπληκτικά κοστούμια δια χειρός Bartolomew Carris, ωραιότατους χώρους όπου λαμβάνει χώρα το δράμα (τα γυρίσματα έγιναν στο κάστρο του Cardiff),και ωραιότατες ερμηνείες απ΄τους υπόλοιπους ηθοποιούς του καστ που πλαισιώνουν την ωραία έφηβη πριγκίπισσα,η σειρά που έκανε πρεμιέρα στο αμερικάνικο δορυφορικό κανάλι Starz τον Ιούνιο φέτος, διαθέτει όλα τα προσόντα για να καταγοητεύσει τον θεατή, ιδίως τον λάτρη των προσεγμένων δραμάτων εποχής,και δη της αιματοβαμμένης εποχής της περίφημης δυναστείας των Τυδώρ, τελευταία των οποίων ήταν η μεταγενέστερα αποκαλούμενη παρθένα βασίλισσα, Ελίζαμπεθ Α’. Βεβαίως το «δόλωμα» αυτής της τόσο ωραία φτιαγμένης σειράς, εκτός αυτών που προανέφερα, είναι φυσικά το (μη επιβεβαιωμένο ιστορικά) σκανδαλώδες ειδύλλιο ανάμεσα στον Τόμας Σέϋμουρ-μικρότερο αδελφό του Δούκα του Σόμερσετ-θείο του Εδουάρδου VI-μέγα ναύαρχο του αγγλικού στόλου και σύζυγο της τελευταίας συζύγου του Ερρίκου, Κάθριν Παρ (η πολύ καλή Jessica Reine), και την ωραία Ελίζαμπεθ η οποία ήδη απ’το πρώτο επεισόδιο δείχνει άκρως γοητευμένη μαζί του, απολύτως δικαιολογημένα θα έλεγα δεδομένου ότι η επιλογή του σέξι Tom Cullen για το ρόλο, αποδείχτηκε πετυχημένη. Δεν ξέρω αν και η ιστορική προσωπικότητα του Τόμας Σέϋμουρ ήταν έτσι, αλλά ο Ουαλλός ηθοποιός (που επίσης πρωταγωνιστεί στην πολύ ενδιαφέρουσα ταινία Barbarians) πλάθει έναν αφόρητα γοητευτικό, ερωτύλο και αρχομανή Τόμας, ο οποίος φυσικά και έχει βλέψεις ανώτερες, κι ας επαναλαμβάνει αστειευόμενος στον αδελφό του πως «εμείς οι Σέϋμουρ δε μπορούμε να παντρευτούμε πριγκίπισσες». Πέρα βεβαίως απ΄την εξόχως προβληματική σχέση του Τόμας με την ανήλικη ακόμη πριγκίπισσα (κάποια δημοσιεύματα στο ίντερνετ λένε ότι όντως κάτι πολύ ανάρμοστο συνέβη ανάμεσα στον Τόμας Σέϋμουρ και την 14χρονη Ελιζαμπεθ, όσο αυτή διέμενε στο σπίτι της Κάθριν Παρ−την οποία η Ελίζαμπεθ εκτιμούσε και θαύμαζε απεριόριστα, θεωρώντας την, την εξυπνότερη γυναίκα που γνώριζε),το όλο…σκάνδαλο έχει ενδιαφέρον και για άλλο λόγο : για να παρατηρήσουμε αυτό που και η ερωτοχτυπημένη Ελισάβετ, και η αδελφή της Μαίρη (έξοχη η Romola Garai) συνειδητοποιούν ουκ ολίγες φορές και λένε φωναχτά : ότι η μοίρα τους, η γυναικεία μοίρα, και δη των γυναικών με βασιλική καταγωγή, είναι να τις χρησιμοποιούν οι άνδρες ως πιόνια στο ανελέητο, αδίστακτο και αιματηρότατο παιχνίδι για την κατάκτηση της Εξουσίας.

 

Στα 8 σχεδόν ωριαίας διάρκειας επεισόδια, δεν απολαμβάνουμε μόνο την εκδήλωση του ερωτικού ενδιαφέροντος του ωραίου Τόμας προς την ανήλικη διάδοχο του βασιλιά Ερρίκου, αλλά και το πως οι υπόλοιποι αξιωματούχοι της Αυλής του νεκρού πλέον βασιλιά, διαγκωνίζονται για το ποιος θα ελέγχει/έχει την εύνοια, του νέου βασιλιά, του μόλις 9 ετών Εδουάρδου VI (πειστικότατος ο Oliver Zetterstrom). Η μεγάλη γοητεία ως γνωστόν, όλων αυτών των αιματοβαμμένων δραμάτων που εκτυλίσσονται στις βασιλικές Αυλές, και που τόσο υπέροχα αφηγείται στο αριστουργηματικό μυθιστόρημά της για την Αγγλία των Τυδώρ, Wolf Hall,η Hilary Mantel,είναι ότι αποτελούν πρώτης τάξεως παραδείγματα για να μελετήσει κανείς εμβριθώς, τα πολιτικά-διπλωματικά-ερωτικά τεχνάσματα τα οποία μετέρχονταν και μετέρχονται όσοι ορέγονται την Εξουσία. Η διαχρονικότητά τους είναι δυστυχώς αναμφίβολη, γιαυτό και αποτελούν εξαιρετικά «μαθήματα» (προς γνώση και αποφυγή ενδεχομένως). Μπορεί ο γοητευτικότατος και χειμαρρώδης Τόμας Σέϋμουρ να μονοπωλεί το ερωτικό ενδιαφέρον της ορφανής πριγκίπισσας, αλλά υπάρχει και ο Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, αυτός που ο θρύλος λέει ότι ήταν ο ισόβιος φίλος και μεγάλος έρωτας της κατοπινής βασίλισσας,τ’ όνομα του οποίου λέγεται, πως ψιθύρισε στο νεκροκρέβατό της. Ο Ρόμπερτ που δασκαλεύεται αρκούντως, απ΄τον τρομερό πατέρα του, Λόρδο Τζων Ντάντλεϊ (εξαιρετικός ο Jamie Parker, τι υπέροχος Ερρίκος VIII θα γινόταν),που ενώ αρχικά δείχνει να έχει μυστική συμμαχία και φιλία με τον Δούκα του Σόμερσετ (και Lord Protector του Εδουάρδου), στα τελευταία επεισόδια και ενώ ξαφνικά ο βασιλιάς Εδουάρδος αρχίζει να φτύνει αίμα, οι δύο φίλοι (ή ίσως όχι και τόσο φίλοι τελικά) διαλέγουν πλευρές : ο ‘Εντουαρντ Σέϋμουρ έχει μυστικές συνομιλίες με την πριγκίπισσα Μαίρη (η οποία αρχίζει να καλοβλέπει τον βασιλικό θρόνο για τον εαυτό της), ενώ ο Τζων Ντάντλεϊ σε μια εκπληκτική σκηνή,εκφράζει τη στήριξή του στην (προτεστάντισα στο θρήσκευμα) Ελίζαμπεθ : «ο πατέρας σου, μου είχε ζητήσει κάτι αδύνατο,ν’αλλάξω τον κόσμο. Και το έκανα. Θα ξανάλλαζα τον κόσμο. Για σένα» λέει ο ισχυρός ανήρ στην έκπληκτη Ελίζαμπεθ, η οποία αρχίζει να καταλαβαίνει το επικίνδυνο παιχνίδι που παίζεται σ’αυτή τη λυκοφωλιά που λέγεται Αυλή του βασιλιά. Παρατηρώντας αυτό το πανέμορφο πλάσμα, που την ξυπνάνε μέσα στην άγρια νύχτα,αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα της, για να την φυγαδεύσουν μαζί με τ’αδέλφια της, αυτό το κορίτσι που ξερει να ιππεύει καλά,και είναι περήφανη γιαυτό, που θέλει παθιασμένα να ορίζει τη ζωή της, δε γίνεται να μην απελπιστούμε με την λεπτή και αδυσώπητη ειρωνεία που την χαρακώνει, όσο προχωράει η ιστορία : η ωραία και ατίθαση Ελίζαμπεθ που θέλει να είναι κυρία του εαυτού της, διακηρρύσει πως δεν μπορούμε ν’αλλάξουμε το παιχνίδι μέσα στο οποίο ριχτήκαμε απ΄τη γέννησή μας, μόνο να μάθουμε να το παίζουμε καλά, να είμαστε οι καλύτεροι παίκτες. Και η έτερη διεκδικητής του Θρόνου,η (φανατική Καθολική στο θρήσκευμα) Μαίρη, δεν έχει πιο φιλελεύθερες απόψεις βέβαια : «δεν επιλέγουμε εμείς, ποιος θα καθίσει στο Θρόνο. Ο Θεός επιλέγει», λέει σε μιά κομβικής σημασίας σκηνή, η Μαίρη στην ετεροθαλή αδελφή της,ενώ αποπειράθηκε ( ; ) να την φονεύσει.

 

Θρησκεία και Μοναρχία άλλωστε, είχαν ανέκαθεν καλές σχέσεις.

Γάμοι και έρωτες που γεννάει η πολιτικο-στρατιωτική σκοπιμότητα, μηχανορραφίες,συνομωσίες, προδοσίες ή ψευδείς κατηγορίες για τέτοιες (όπως αυτές που στοίχισαν τα κεφάλια των αδελφών Σέϋμουρ),διάδοχοι που ρίχνονται απροετοίμαστοι εν πολλοίς στο λάκο με τις οχιές της Αυλής, και αίμα, πολύ αίμα να μουσκεύει τα πολυτελή ενδύματά τους,και να ποτίζει τους εφιάλτες τους. Αυτό είναι το παιχνίδι μέσα στο οποίο βρέθηκε η νεαρή Ελισάβετ,τα υπόλοιπα είναι (ένδοξη) ιστορία, που ευελπιστούμε να δούμε σε επόμενη σεζόν της σειράς, κάτι το οποίο όμως ακόμη είναι άγνωστο και μη επιβεβαιωμένο.