Πες το με μία μάσκα

Δράμα Ιψενικής ατμόσφαιρας, είναι η ταινία του Phillipe Lioret με τον τίτλο LE FILS DE JEAN/ A KID (2016), βασισμένη στο βιβλίο του Jean-Paul Dubois, Si Ce Livre Pouvait Me Rapprocher De Toi. Μία απροσδιόριστη γλυκύτητα και τρυφερότητα τη διατρέχει η οποία κορυφώνεται με το συγκινητικότατο φινάλε.Το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Pierre Deladonchamps και Gabriel Arcand είναι πειστικότατο στους ρόλους που έχει αναλαβει : ο νεαρός ασχολούμενος με τις πωλήσεις σκυλοτροφών, Ματιέ Καπελιέ και ο μυστηριώδης στη συμπεριφορά του γιατρός Πιέρ Λεσάζ, γνωρίζονται κατ’ανάγκην θα λέγαμε,αφού ο πρώτος μαθαίνει ότι ο (επίσης γιατρός) πατέρας του (του οποίου την ύπαρξη αγνοούσε επί 33 χρόνια) Ζαν Εντέλ πέθανε, και ο δεύτερος, ο πιό πιστός φίλος του, ανέλαβε να βρεί τον γιό του τεθνεώτος  και να του παραδώσει ένα δέμα εκ μέρους του πατέρα του.

Θα μπορούσε να είναι αστυνομικό θρίλερ (σαν αυτά που γράφει ο συμπαθέστατος Ματιέ,όταν δεν πονοκεφαλιάζει με τις σκυλο-κροκέτες) η ταινία του Lioret^.  διαθέτει ένα αγνοούμενο πτώμα (του πατέρα του Ματιέ),κι έναν φίλο με περίεργη συμπεριφορά, ο οποίος μοιάζει να ‘χει βαλθεί να γίνει αντιπαθητικός στον θεατή. Προσωπικά, αντιπάθησα πολύ τον Πιέρ Λεσάζ, που μιλάει στον Ματιέ με κάποια ψυχρότητα και επιμένει να του λέει «μην πείς τίποτα στα [ετεροθαλή] αδέλφια σου. Κανείς εδώ, δεν γνωρίζει την ύπαρξή σου, κανείς!», δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα : γιατί δεν θέλει ο Πιέρ να μιλήσει στ’αδέλφια του ο Ματιέ; τί φοβάται; μήπως κρύβει κάτι; Το σίγουρο είναι πως αυτά τα ερωτήματα απαντώνται μ’ έμμεσο αλλά όχι λιγότερο επιδραστικό τρόπο, λύνοντας ταυτόχρονα και τις απορίες του θεατή.

Μία πανέξυπνη αντιμετάθεση βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της τρυφερά χαμηλότονης ταινίας,αντιμετάθεση που αποτελεί τη μεγάλη γοητεία της,και το κλειδί ερμηνείας της, τη λύση της μυστηριώδους συμπεριφοράς του γιατρού Λεσάζ, που φρόντιζε ανέκαθεν να βγάζει λίγα χρήματα, διότι «τα πολλά λεφτά τρελαίνουν τον άνθρωπο» όπως λέει στον ανομολόγητα συγκλονισμένο Ματιέ, ο οποίος προσπαθεί να διαχειριστεί τα νέα οικογενειακά δεδομένα : μόλις πληροφορήθηκε ότι είχε πατέρα, αυτός ο «αγνώστου πατρός», και δύο αδελφούς, αυτός ο μοναχογιός.

Υπάρχουν τρόποι και τρόποι για να πείς μία συγκλονιστική αλήθεια σε κάποιον : ο ένας είναι να του πείς κατάμουτρα τα πάντα και να δείς μετά τ’αποτελέσματα αυτης της κατ’ ευθείαν αποκάλυψης. Ο άλλος είναι να του το πείς έμμεσα, πλαγίως και υπογείως,ν’αφήσεις τον άλλο να παρατηρήσει και να «διαβάσει» τα σημάδια παίρνοντας το χρόνο του. Στην ταινία του Lioret συμβαίνει το δεύτερο^. η σημαντικότερη αποκάλυψη δεν γίνεται ευθέως, μόνο περιφερειακές διαπιστώσεις έχουμε, εκ μέρους του Ματιέ,και κυρίως πολύ εύγλωττες σιωπές και βλέμματα.

Το πολύ ιντριγκαδόρικο επίσης εκτός της διφορούμενης συμπεριφοράς του Πιέρ Λεσάζ, είναι και η στάση της συζύγου του Άντζι (η Marie-Therese Fontin) απέναντι στον επισκέπτη Ματιέ, κάποιες ατάκες της προς το φινάλε της ταινίας, δημιουργούν την εντύπωση πως η Άντζι (που λατρεύει τ’αστυνομικά μυθιστορήματα) έχει καταλάβει περισσότερα απ΄οσα αφήνει να φανούν, και η ευγένεια και εγκαρδιότητα με τις οποίες υποδέχεται τον γιό του οικογενειακού τους φίλου Ζαν Εντέλ, ταιριάζει και με τα νέα δεδομένα.

Συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων είναι ο Ματιέ, και αυτό που έζησε στον Καναδά, θα μπορούσε να τον εμπνεύσει για το επόμενο βιβλίο του. Άλλωστε τώρα, χάρη στη γενναιοδωρία του πατέρα του, θα έχει την οικονομική άνεση για ν’ αφοσιωθεί σ’αυτό που αγαπάει, θ’ακολουθήσει τη συμβουλή του πατέρα του.

Trivia :

·       Ο Gabriel Arcand είναι αδελφός του σκηνοθέτη Denys Arcand. Για την ερμηνεία του στην ταινία του Lioret ήταν υποψήφιος για βραβείο Σεζάρ Καλύτερου Β’ Ανδρ.Ρόλου. Τελικά κέρδισε το βραβείο Iris. Ο Deladonchamps ήταν υποψήφιος για το Σεζάρ Καλύτερου Α’ Ανδρ.Ρόλου.

·       Το κομμάτι του Chopin που παίζει στο πιάνο ο Arcand, δεν είναι προϊον ντουμπλαρίσματος, ο ίδιος το έπαιξε ολόκληρο μετά από 3 μήνες προπόνησης. Αλλωστε είχε αρχίσει να μαθαίνει πιάνο στα 5 του και σταμάτησε όταν ήταν 9 ετών.