Μέσα κάνει πάντα σκοτεινιά

Μοναδικός συνδυασμός τρόμου και οικογενειακής τραγωδίας είναι η σειρά 10 επεισοδίων με τίτλο THE HAUNTING OF HILL HOUSE (ελεύθερη μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Shirley Jackson απ΄τα 1959) και σκηνοθεσίας Mike Flanagan.

Με υποβλητικούς τίτλους έναρξης και  απολύτως ταιριαστή μουσική δια χειρός Newton Brothers,επαρκέστατες ερμηνείες απ΄όλο το καστ (με κορυφαίους κατ’ εμέ την τριάδα των C.Gugino, O.Jackson-Cohen και E.Reaser) και κυρίως εξαιρετική σκηνοθεσία των τρομακτικών σκηνών, η μίνι σειρά του Netflix αποτελεί εγγύηση για επαναλαμβανόμενες και παρατεταμένες ανατριχίλες (βλέπε φερειπείν την ασύλληπτη σκηνή στο φινάλε του πρώτου επεισοδίου μεταξύ Στήβεν και Νέλι)^.  είναι αυτές οι απερίγραπτα φοβιστικές σκηνές καθώς και το υπέροχα εφιαλτικό (και ανεξήγητα μοχθηρό) σπίτι, η έπαυλη των Χιλ, «το πιό στοιχειωμένο σπίτι στην Αμερική», που δίνουν το ύφος και τον τόνο αυτής της mind-fucking σειράς. Καθόλου τυχαία πιστεύω, οι τίτλοι έναρξης κλείνουν με την πανοραμική άποψη της έπαυλης η οποία για σκεπή έχει έναν λαβύρινθο, διότι το συναρπαστικό σ’αυτή τη σειρά είναι πως δεν πρόκειται για μία μόνο άκρως συναρπαστική δουλειά που στοχεύει να κόψει το αίμα του θεατή, μπορεί να ιδωθεί/προσεγγιστεί και ως μία ωραιότατη αλληγορία για να θιγούν σοβαρότατα προβλήματα όπως η ψυχασθένεια,η κακοποίηση ανηλίκων, η αγοραφοβία, ακομη και η γονεϊκή υπερ-προστασία που καταλήγει στη «διανοητική παράλυση» των παιδιών.

Η οικογένεια Κρέην αποτελούμενη απ’ τον Χιού Κρέην (σε νεαρή ηλικία τον υποδύεται ο Henry Thomas/ aka Έλιοτ του E.T, ως μεσήλικα τον υποδύεται πολύ ωραία ο Timothy Hutton) ο πατέρας-πολιτ.μηχανικός ( ; ), την Ολίβια Κρέην (η έξοχη και γοτθικά πεντάμορφη Carla Gugino) η μητέρα-σχεδιάστρια κτιρίων, και τα 5 παιδιά τους : τα δίδυμα Λούκ και Νέλι (γλυκύτατοι οι Julian Hilliard και Violet McGraw που τα υποδύονται μικρά) και τους Στήβεν, Σίρλεϊ και Θιοντόρα.

Το καλοκαίρι του 1992, οι Κρέην μετακόμισαν στην έπαυλη των Χιλ, την οποία αγόρασαν με σκοπό να μεταπουλήσουν αφού πρώτα θα την ανακαίνιζαν^. η σειρά εκτυλίσσεται στο τότε και το τώρα, μ’ εξαντλητική παρουσίαση των γεγονότων που σημάδεψαν ανεξίτηλα την οικογένεια. Τί συνέβη τελοσπάντων στο διαβόητο Κόκκινο Δωμάτιο της έπαυλης, τί ήταν αυτό το φρικτό κι αποτρόπαιο το οποίο δεν είδε κανένα απ’ τα 5 τέκνα των Κρέην; ο μόνος αυτόπτης μάρτυρας του τραγικού θανάτου της ωραίας Ολίβια ήταν ο σύζυγός της Χιού, ο οποίος για 26 χρόνια απέκρυπτε τις λεπτομέρειες και κυρίως το τι προηγήθηκε, απ΄τα σοκαρισμένα παιδιά του. Τα στοιχεία της γοτθικής μυθοπλασίας ανιχνεύονται κι εδώ και κάνουν περίφημα τη δουλειά τους : ψυχική ασθένεια που περνάει από γενιά σε γενιά, στοιχειωμένο αχανές σπίτι, και άφθονα φαντάσματα τα οποία ξετρυπώνουν συχνά-πυκνά και τρομοκρατούν τα μέλη της οικογένειας.

Αν λάβουμε σοβαρά υπόψιν τον ορισμό του A.Bierce για το φάντασμα : ορατό κι εξωτερικό σημάδι ενός εσωτερικού φόβου, αλλά και την μακροσκελή ατάκα του ενήλικα πλέον, Στήβεν : “ghosts are guilt, ghosts are secrets, ghosts are regrets, failings, but most times, most times, a ghost is a wish”, τότε μάλλον έχουμε ένα ερμηνευτικό κλειδί για την τραγική και τόσο τρομακτική ιστορία που παρακολουθούμε.Το εξαιρετικά ιντριγκαδόρικο επίσης, είναι ότι δεν ξεκαθαρίζεται αν τα φρικτά φαντάσματα που καταδιώκουν τους δύστυχους Κρέην ακόμη και στο παρόν, ήταν γεννήματα του (ανεξήγητα μοχθηρού) σπιτιού, ή προϊόντα της εντελώς διαταραγμένης φαντασίας τους. Έχουν ιδιαίτερη σημασία οι ατάκες της ωραίας και τόσο ευαίσθητης Ολίβια, η οποία φαίνεται πως πήρε αυτή την…ευαισθησία απ’ τη μητέρα της, και με τη σειρά της την κληροδότησε στην γλυκύτατη Νελ (όχι τυχαία οι δύο θάνατοι που συντρίβουν ψυχικά τους Κρέην, είναι της μάνας και της κόρης). Ήταν άραγε ψυχικά ασθενής η Ολίβια, όπως διατείνεται σ’ ένα ξέσπασμα προς τον πατέρα του ο Στήβεν (πειστικός ο Michiel Huisman του GoT) ο οποίος μάλιστα κατηγορείται απ’τα υπόλοιπα αδέλφια του πως ξεπούλησε την οικογεν.τραγωδία για να πλουτίσει; Γιατί ο Στήβεν έγινε συγγραφέας, κι έγραψε για τα δαιμόνια που βασάνιζαν την οικογένειά του σ’εκείνη την καταραμένη έπαυλη, προσπαθώντας ίσως να ανασυνθέσει το ανείπωτο, το τραγικό μυστικό που τον χάραξε ανεξίτηλα.

Τί ακριβώς συνέβη στο μυστηριώδες (και δυνάμει εφιαλτικό ) Κόκκινο Δωμάτιο είναι κάτι που διευκρινίζεται στο τελευταίο επεισόδιο, αφού τα νεύρα θεατών και εμπλεκομένων στο φρικτό δράμα, έχουν πυρακτωθεί αρκούντως.

« Είστε μισοτελειωμένο γεύμα για το σπίτι» λέει κάποια στιγμή ο Χιού στα εναπομείναντα παιδιά του, και η εικόνα ενός σπιτιού-τέρατος που καταβροχθίζει τους ενοίκους του (αφού πρώτα τους έχει αλώσει το μυαλό) αρχίζει να δημιουργείται στο δικό μας μυαλό. Μήπως όμως όλος αυτός ο συρφετός των φαντασμάτων δεν ήταν τίποτ’ άλλο παρά προβολές του διαταραγμένου μυαλού όχι μόνο της Ολίβια, αλλά και του Χιού, και όλης της οικογένειας; μήπως ήταν όλοι τρελοί; ή μήπως αλήθεια κάτι μοχθηρό και ανθρωποβόρο κατοικεί στην έπαυλη, είναι αυτή η τρομερή οικία;

Σε κάθε περίπτωση, είτε ως μία απ΄τις συναρπαστικότερες σειρές τρόμου− “the most complex and complete horror series of its time” όπως γράφτηκε− είτε ως άκρως ευφάνταστη αλληγορία της ψυχικής ασθένειας, η σειρά του Flanagan προκαλεί απανωτά ρίγη φόβου σ’ ένα πλαίσιο που, ιδανικά, είναι το πιό ασφαλές : το σπίτι μας.

Trivia :

·       Ο Stephen King, μεγάλος θαυμαστής της Shirley Jackson, έγραψε στο twitter για τη σειρά : “I don’t usually care for this kind of revisionism, but this is great. Close to a work of genius, really. I think Shirley Jackson would approve, but who knows for sure”.

·       Η σειρά γυρίστηκε στην Ατλάντα της Georgia αλλά ποιό ακριβώς οίκημα χρησιμοποιήθηκε για το «ρόλο» της στοιχειωμένης έπαυλης, δεν διευκρινίζεται.

·       Το ψηλό φάντασμα με καπέλο που εμφανίζεται στον Στήβεν και τον Λούκ, είναι υποτίθεται του πρώτου ιδιοκτήτη της έπαυλης, Γουίλιαμ Χιλ, ο οποίος τρελάθηκε κι έχτισε τον εαυτό του πίσω από έναν τοίχο του σπιτιού. Τον υποδύεται ο Fedor Steer.

·       Η Shirley Jackson ήταν Αμερικανίδα και το βιβλίο της The Haunting Of Hill House θεωρείται απ’ τις καλύτερες ιστορίες φαντασμάτων που έχουν γραφτεί ποτέ. Αυτή κι ο σύζυγός της (ο κριτικός λογοτεχνίας Stanley-Edgar Hyman) αγαπούσαν το διάβασμα^. η βιβλιοθήκη τους είχε περισσότερα από 100.000 βιβλία. Η Jackson πέθανε στα 48 της από καρδιακή ανεπάρκεια. Κατά τη διάρκεια του βίου της ταλαιπωρείτο από νευρώσεις.